Istilah "jalur lebar" secara teknis merujuk kepada sebarang jenis teknik transmisi isyarat-sama ada berwayar atau tanpa wayar-yang membawa dua atau lebih jenis data yang berbeza dalam saluran berasingan. Dalam penggunaan yang popular, ia merujuk kepada sebarang sambungan internet berkelajuan tinggi.
Definisi Jalur Lebar
Oleh kerana sambungan rangkaian dial-up lama ke internet mula digantikan dengan alternatif yang lebih baru dan lebih laju, semua teknologi baru biasanya dipasarkan sebagai "internet jalur lebar." Kumpulan-kumpulan kerajaan dan industri telah berusaha untuk menetapkan definisi rasmi untuk membezakan perkhidmatan jalur lebar daripada bukan jalur lebar, terutamanya berdasarkan kadar data maksimum yang mereka dukung. Takrifan ini telah berubah dari masa ke masa dan juga oleh negara. Sebagai contoh:
- Di Filipina, muat turun kadar data 256 Kbps layak sebagai jalur lebar (sehingga 2016)
- Di India, ambang kelajuan jalur lebar rasmi dibangkitkan daripada 256 Kbps kepada muat turun 512 Kbps pada tahun 2014.
- Di A.S., Suruhanjaya Komunikasi Persekutuan menaikkan had kadar jalur lebar pada tahun 2015 dari 4 Mbps kepada 25 Mbps untuk muat turun dan dari 1 Mbps hingga 3 Mbps untuk muat naik. Pada asalnya, pada tahun 1999, FCC menetapkan ambang jalur lebarnya pada 200 Kbps untuk muat turun.
Jenis-jenis Teknologi Rangkaian Jalur Lebar
Antara teknologi akses internet secara rutin dikelaskan sebagai jalur lebar ialah:
- Talian Pelanggan Digital (DSL) - Perkhidmatan Internet yang menggabungkan saluran suara dan data berasingan melalui talian telefon tunggal. Dalam DSL, trafik suara memenuhi hujung spektrum frekuensi rendah dan data mengisi hujung yang tinggi.
- Modem kabel - Perkhidmatan Internet menggabungkan data berkelajuan tinggi dengan isyarat video yang dibekalkan melalui saluran TV kabel
- Jalur lebar mudah alih - Sambungan data Internet dibuat melalui telefon pintar dan peranti mudah alih lain ke rangkaian selular
- Fiber Internet (FTTH) dan jalur lebar wayarles tetap - jenis perkhidmatan internet yang layak sebagai internet jalur lebar di bawah definisi yang popular walaupun teknologi ini membawa hanya satu jenis lalu lintas data khusus untuk sambungan internet
Jaringan rumah jalur lebar berkongsi akses kepada sambungan internet jalur lebar menerusi teknologi rangkaian tempatan seperti Wi-Fi dan Ethernet. Walaupun kedua-duanya beroperasi pada kelajuan tinggi, kedua-duanya tidak dianggap sebagai jalur lebar.
Isu Dengan Jalur Lebar
Orang yang tinggal di kawasan yang kurang berpenduduk atau kurang maju cenderung mengalami kekurangan akses kepada perkhidmatan internet jalur lebar kerana penyedia mempunyai kurang motivasi kewangan ke kawasan perkhidmatan dengan pelanggan yang berkemungkinan kurang. Rangkaian jalur lebar yang dikenali sebagai rangkaian jalur lebar perbandaran yang menawarkan perkhidmatan internet yang disokong oleh kerajaan kepada penduduk telah dibina di beberapa kawasan, tetapi ini mempunyai jangkauan yang terhad dan dilaporkan menyebabkan ketegangan dengan perniagaan penyedia perkhidmatan swasta.
Membina rangkaian akses internet jalur lebar berskala besar boleh menjadi mahal kerana infrastruktur dan peraturan industri yang terlibat. Kos infrastruktur yang tinggi menjadikannya sukar bagi penyedia perkhidmatan untuk menurunkan harga langganan mereka dan dengan pasti menawarkan pelanggan kelajuan sambungan yang mereka mahukan. Dalam kes yang paling teruk, pengguna boleh dikenakan yuran tambahan yang tinggi untuk melebihi elaun pelan data bulanan mereka atau mempunyai perkhidmatan mereka untuk sementara waktu.
